MS'in ortak semptomlarından olan uyuşma; kol, bacaklar veya bedende kuşak şeklinde gelişir. Uyuşma dört kategoride incelenir.

1-Parestezi: Kişinin belirli bir bölgeye sürekli iğneler batıyor gibi hissetmesidir. Beraberinde ürperme ve karıncalanma da vardır.
2-Disestezi: Sinir boyunca yanma hissi, daha önce ağrısız olan dokunma ve sıkmalarda ağrı, karıncalanma ve algılamada farklılık olmasıdır.
3-Hiperpati: Ağrıya karşı hassasiyetin artması durumudur.
4-Anestezi: Dokunma, ağrı veya sıcaklık dahil tüm duyuların kaybolmasıdır. Bu duyulardan bir veya birkaçı değişik şiddette olursa buna da hipoestezi denir.

Uyuşukluğun ilk üç tipi (parestezi, disestezi ve hiperpati) MS hastalarında değişik zamanlarda farklı derecelerde görülür. Dördüncü tip olan anestezi ise MS hastalarında nadiren görülse de, hipoestezi sıktır.

Duyusal semptomlar bir çok hastada gelip geçme eğilimindedir ve kalıcı olmaması nedeniyle iyi gidiş olarak değerlendirilir. Çoğunlukla duyudaki değişiklikler; el, kol veya ayağın bir bölümünde görülebilir.

MS tanısı konmamış biri için uyuşma, hastalığın mutlak belirticisi değildir. Birçok rahatsızlık , uyuşma benzeri semptomlara neden olabilir. Şeker hastalığı, el bileğinde sinir sıkışması (Karpal tünel sendromu) diş ağrısı, sırt ve boyun problemleri, vitamin eksikliği, anemi (kansızlık) ve hatta sıkı kıyafetler söz konusu rahatsızlıklara yol açabilir.

Uyuşukluk İçin Tedavi Tipleri : MS hastaları için, uyuşmalar normalde zararsızdır, çoğu zaman az ağrılı veya tamamen ağrısız olabilir. Bir durum için fazlasıyla ağrılı veya disestetik olmaması halinde ilaçla tedavi ön görülmez. Hastalarca bu semptom üzerinde fazla durulması uyuşukluğu artırabileceği için hastaların çoğu aldırış etmemeye çalışır.

İlaçlar Kullanılmalı mı? Steroidler (kortizon gibi) alevlenmeyi azaltarak bu durumda olumlu gelişim sağlayabilir. Bu , özellikle uyuşmanın bulunduğu bölgelerde etkinliğin seyrinin belirlenmesi açısından hekimlere yardımcı olabilir. Genellikle steroidler daha ciddi durumlarda kullanılmak üzere saklanan ve sık kullanımından en çok sakınılan ilaçlardır.

Bir çeşit B vitamini türevi olan Niacin , uyuşukluğu azaltmada yardımcı olarak kullanılıır. Nöbete karşı kullanılan ilaçlardan olan phenytoin (epdantoin) ve carbamazepine (Tegretol) ağrılı yanmalar veya elektrik çarpması gibi semptomların kontrolü için öngörülebilir. Sakinleştirici ve antidepresan bir ilaç olan amitriptyline (Laroxyl) de uyuşukluğun azaltılmasında etkilidir. Bu ilaçların yan etkileri olması nedeniyle yalnızca gece yatmadan önce alınmaları tavsiye edilir. Nortriptyline veya İmipramine gibi diğer antidepresanlar da denenebilir.

Önceden de belirtildiği gibi, uyuşukluk vakası, MS'in zararsız semptomu olarak kabul edilir. Ağrılı semptomların veya sinir boyunca yanmaların geliştiği dizesteziler olmadıkça, ilaç tedavisi öngörülmez. MS'ten kaynaklanan uyuşmalar, en iyisi aldırmayarak ve dikkati başka faaliyetlere yönlendirerek tedavi edilebilir. Her MS semptomunda olduğu gibi uyuşma problemi ile karşılaşılması halinde, bir doktora danışılarak sorunun MS'ten kaynaklanıp kaynaklanmadığı belirlenmeli; doktorun isteyeceği tetkikler yapılmalı veya tedavi önerileri öğrenilmelidir.